Zgodnie z ustawą z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu nawozy naturalne i organiczne w postaci płynnej lub stałej, (obornik, gnojówka, gnojowica) można stosować w terminie od 1 marca do 30 listopada.
Zgodnie z założeniami programów działań dla OSN nawozy:
- naturalne i organiczne można stosować na gruntach ornych od dnia 1 marca do dnia 15 listopada,
- nawozy płynne na łąkach i pastwiskach trwałych stosuje się od dnia 1 marca do dnia 15 sierpnia,
- nawozy stałe naturalne stosuje się na łąkach trwałych od dnia 1 marca do dnia 30 listopada i na pastwiskach trwałych od dnia 1 marca do dnia 15 kwietnia i od dnia 15 października i do dnia 30 listopada.
- na glebach zalanych wodą oraz przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm, oraz podczas opadów deszczu,
- płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10 proc.,
- płynnych nawozów naturalnych (gnojowica, gnojówka) podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.
- zastosowana w okresie roku dawka nawozu naturalnego nie może zawierać więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.
- nawozy powinny być stosowane równomiernie na całej powierzchni pola, należy je przykryć lub wymieszać z glebą nie później niż następnego dnia po ich zastosowaniu (z wyjątkiem nawozów stosowanych w lasach i na użytkach zielonych),
- nawozy naturalne i organiczne w postaci płynnej stosuje się przy użyciu aplikatorów doglebowych, deszczowni lub wozów asenizacyjnych wyposażonych w płytki rozbryzgowe lub węże rozlewowe,
- nawozy naturalne i organiczne w postaci stałej mogą być stosowane w czasie wegetacji roślin (pogłównie) tylko na użytkach zielonych i na wieloletnich uprawach polowych roślin nieprzeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi,
- nawozy na gruntach rolnych stosuje się w odległości co najmniej 5 m (gnojowica co najmniej 10 m) od brzegu jezior i zbiorników wodnych o powierzchni do 50 ha; cieków wodnych; rowów (z wyłączeniem rowów o szerokości do 5 m liczonej na wysokości górnej krawędzi brzegu i rowu), kanałów,
- nawozy stosuje się na gruntach rolnych w odległości co najmniej 20 m od brzegu jezior i zbiorników wodnych o powierzchni 50 ha; stref ochronnych ujęć wody oraz obszaru pasa nadbrzeżnego.
Za nieprzestrzeganie obowiązków rolnik może zostać ukarany sankcją podczas kontroli przez ARiMR.
Najbardziej odpowiednim terminem aplikacji nawozów naturalnych jest jesień. Wówczas - do wiosny - obornik, oczywiście pod warunkiem sprzyjających warunków wilgotnościowych, dobrze się rozłoży w glebie.
W okresie wiosennym zaleca się stosować obornik, ale w mniejszych dawkach, powinien być dobrze przefermentowany, gdyż nie rozłożony może utrudniać kiełkowanie roślin. Pełną dawkę obornika najlepiej jest zastosować jesienią, pod orkę zimową.
W terminie wiosennym do nawożenia przedsiewnego roślin zaleca się stosować gnojowicę i gnojówkę.
Gnojowica, jak i gnojówka różnią się działaniem od obornika. Ich nawozowe działanie jest dużo szybsze niż obornika, ponieważ większość substancji nawozowych znajduje się w formie mineralnej. Azot z tych nawozów jest więc lepiej wykorzystywany niż z obornika.
Należy liczyć się z tym, że podczas stosowania nawozów naturalnych dochodzi do dużych strat azotu w formie amoniaku. Z tego względu należy najlepiej stosować je metodą bezpośredniej iniekcji do gleby, a w przypadku stosowania powierzchniowego szybko przykryć glebą.
Fosfor i potas w gnojowicy są tak samo dostępne dla roślin, jak z nawozów mineralnych. Taka sama sytuacja jest również w przypadku potasu z gnojówki.